طور كلی چهار نوع شنا شامل شنای كرال سینه، شنای قورباغه، شنای كرال پشت و شنای پروانه در ورزش شنا تعریف شده است.

▪ شنای كرال سینه:

در این شنا، شناگران از حركت متناوب دست و حركت پای به صورت شلاقی استفاده می كنند. این شنا بیشتر به عنوان شنای آزاد شناخته می شود.

با توجه به آهنگهای مختلف بین حركات دست، تعداد ضربات پا و وضعیت بدن و نحوه نفس كشیدن در این نوع شنا هماهنگی مناسبی میان عضلات و تنفس ایجاد می شود.

میزان مصرف كالری در این نوع شنا حدود۷۵۰ كالری در ساعت است.



▪ شنای قورباغه:

این شنا آهسته ترین شنای رقابتی است. شنای قورباغه با چهار حركت شامل حركت پشت، حركت پا، زمانبندی بین حركات دست و پا و تنفس انجام می شود.

شناگران قورباغه به طور چشم گیری به هنگام بازگشت در مرحله استراحت پاها و آمادگی برای پای بعدی از سرعت خود می كاهند و در نتیجه سرعت متوسط شنای آنها در هر دوره كامل دست و پا در مقایسه با سایر شناها كمتر میشود. میزان انرژی مصرفی در این نوع شنا در هر ساعت حدود۵۰۰ تا۶۰۰ كالری است.

▪ شنای كرال پشت:

این شنا نیز همانند شنای كرال سینه شامل

دست زدنهای متناوب همراه با حركت پای شلاقی است، لیكن در این شنا، شناگران به پشت روی آب قرار دارند. این وضعیت آنها را وادار می كند تا به جای دست زدن در زیر بدن خود، در كنار و پهلو دست بزنند. شنای كرال پشت شامل حركت دست، حركت پا به صورت شلاقی، زمانبندی دست و پا و تنفس است.

این نوع شنا نسبتاً سبك بوده و میزان مصرف كالری در آن حدود۵۰۰،۴۰۰ كالری در ساعت است. بسیاری از شناگران از این نوع شنا برای رفع خستگی استفاده می كنند.

▪ شنای پروانه:


این شنا از سخت ترین نوع شناهاست. معمولاً اشخاصی كه با انواع دیگر شنا آشنا هستند شروع به یادگیری این شنا می كنند. در شنای پروانه دستها بطور همزمان با هم و در هر دوره كامل دست، دوپای دلفین زده می شود. در این حركت ماهیچه های شانه نقش بسیار مهمی دارند. میزان مصرف انرژی در این شنا حدود۸۰۰ كالری در ساعت است.